Tutku

İnsanın ne çok zaafı varmış, yaz yaz bitiremedin diyeceksiniz. Her yazdığını anladık ama tutku zaaf mıdır onu anlamadık, diyorsunuzdur eminim. Bence her duygu kararınca oldumu çok güzeldir.
Korkması gerektiğinde korkmalı, kıskançlık duyması gerektiğinde de kıskanç olmalı hatta nefret edilmesi gerektiğinde, nefret edilmeli. Tutku duygusu da böyle yaşandığında çok güzeldir fazlası bir Efsaneyi aşar, fazlası şiirleri yakar.

Kaç ağaçlar benim keyfim için yok edildi, kaç adet tükenmez denilen  kalemler tükendi ve kalem tükendiğinde kırılıp etrafa fırlatırdı. Çünkü o zamanlar geri dönüşüm kutusu yoktu çünkü sen yoktun.

Bir şairin Kabe'si beyaz kağıttır ruhunu tavaf ettirir kalemle. Sevdasını, aşkını hatta isyanı dile getirir, Yürek ağlar  sadece sigarası onun için yanar sonra...

Sonrası yok oluş Canan isminde kitapta.

Ezanlar okunurken bunları yazmak çok zor sevdiğim en büyük tutkuma isyan ediyormuş gibi geliyordur ama O, beni bilir içimde, sen dışımda sen olduğunu bir de ibadetim de...

Geçen sene bu zamanlardı İstanbul'a gittim, Seni de içimde götürdüm zikir ederek dilimle sessiz söylüyordum ismini. İsmine aşık olurlar diye. Gözlerime mil çekmek istediğim zaman bu zamandı çünkü senin sevecen bakışlarınla baktım etrafa. Mihrimah Sultan Camii'sine baktım senin tüm güzelliğini gördüm Camii'nin içine girmek senin yüreğine girmek gibiydi ilk önce heyecan vardı sonra korku...

İki çeşit insan vardır sevdiğim benim için, okuyan ve yazan, okuyanların zaafını bilmem, bilmek de istemem ama biz yazarların bir çok zaafı vardır hele ki şairlerin çünkü...

Bir şairin Kabe'si beyaz kağıttır ruhunu tavaf ettirir kalemle. Sevdasını aşkını hatta isyanı dile getirir. Yürek ağlar sadece sigarası onun için yanar sonra...

Sonrası yok oluş Canan ismin de kitapta.

Efsane Etrafoğulları