Geri mi Döndürsek?

Annesi ve kız parka giderler. Parkta kız yedi ayrı kutu görür ve meraklanır. Fakat annesine sormaz. Daha sonra başka bir kızın kutulardan birinin içine yediği kekin ambalajını attığını görür ve daha da meraklanır. Annesinin anına gider ve sorar.

- Anne şuradaki kutu da ne?
- Geri dönüşüm kutsu kızım.
- Peki, ben atlasam bende geri döner miyim?
- Hayır, kızım.
- Peki, ben atlayamazsam bunun içine ne atılır?
- Bu kutuların içine cam, plastik, ambalaj, metal, atık yağ, kağıt ve pil atılır.
- Neden geri dönüşüm var ki?
- Bizim daha sağlıklı yaşamamız ve bizden sonraki nesillere bir şeyler bırakabilmemiz için varlar.
- Sağlıklı olmak için mi? Nasıl yani, onlar doktor mu? Kadın güler:
- Hayır, örneğin kağıtları geri dönüşüm kutusuna atarsak, ağaç kesilmesine engel olmuş oluruz ve rahatça nefes alırız.
- Anladım anneciğim, teşekkür ederim.
- Önemli değil kızım.
Kız ve annesi eve giderken kız arkasından birinin geldiğini fark eder. Annesine söyler. Kadın birden arkasına döner, bağırarak:
- Sakın kızıma yaklaşma! Der. Fakat arkalarında kimse yoktur. Yere baktıklarında arkalarından bir kağıdın geldiğini fark ederler. Kağıt:
- Korkmayın ya! Ben kağıt... Anne sözü yarıda keser:
- Kağıt olduğunu görüyoruz ama neden arkamızdasın?
- Beni geri dönüşüm kutusuna atmanızı bekliyorum. Lütfen beni geri dönüşüm kutusuna atar mısınız? Eğer atarsanız sizin için bir şeyler yapabilirim.
- Ne gibi?
- Size temiz nefes hediye ederim. Benden 1 ton için 17 ağaç kesiliyor. Beni geri dönüşüm kutusuna atarsanız, ağaç kesilmesine engel olmuş olursunuz. Kadın usulca kızının kulağına:
- Bak, demiştim. Der. Kız şaşkınlıkla bakar. Kız:
- Haklısın kağıt. Seni geri dönüşüm kutusuna atmalıyım. Der ve alır, atar.
 Yolda yürürken kızın ayağına cam batar. Yere baktığında camın ağladığını görür ve sorar:
- Neden ağlıyorsun?
- Benimle su içtiler ve yere attılar. Haliyle ben de kırıldım. Yoldan geçenlerin ayaklarına batıyorum. Sen beni kaldırır, geri dönüşüm kutusuna atar mısın? Daha fazla can acıtmak istemiyorum. Kız alır ve dikkatli bir şekilde geri dönüşüm kutusuna atar.
 Annesi markete gitmiştir. Marketten çıkar. Pet şişeyi yere atar. Bir süre sonra arkalarından biri:
-Baksana! Baksana! Der. Arkalarına dönerler. Bu kişi anneye tanıdık gelir. Evet, bu az önce yere attığı pet şişedir. Şişe:
- Plastik grubuna giriyorum. Sanırım dalgınlığınıza denk geldi. Rica etsem, beni de alıp geri dönüşüm kutusuna atar mısınız? Anne:
- Çok özür dilerim. Evet, dalgınlığıma denk geldi. Der ve geri dönüşüm kutusuna atar.
 Ne tesadüftür ki orada köpük görür. Kız onu da alıp geri dönüşüm kutusuna atmak ister. Tam almak için uzanır, o anda çığlık kopar. Köpük çığlık atmıştır. Kız:
- Ne oldu? Der şaşkınlıkla, Neden çığlık attın?
- Ben geri dönüşüm malzemesi değilim. Ben zaten geri dönüşüm malzemelerinden yapıldım ama beni çöpe atarsan çok sevinirim. Kız alır ve onu çöpe atar.
  Aradan zaman geçer. Bir metal kutunun peşlerine takıldığını fark ederler. Metal kutu konuşur:
- Hey! Hey! Beni görmüyor musunuz?
- Efendim metal kutu, der. Kız.
- Ben doğada 4000-4500 yıl sonra kayboluyorum. Ayrıca kaybolunca topraklarınızı zehirliyorum. Eğer sen beni geri dönüşüm kutusuna atarsan. Hem topraklarınızı korumuş olursunuz, hem de size enerji olarak geri dönerim. Ne dersin diye sorar. Kız, metali alır ve geri dönüşüm kutusuna atar.
O anda yoldan karşıya geçmeleri gerekir. Kız tabii ki annesinin elinden tutar ve şişenin içinde sıvı atık yağ olduğunu fark eder. Fakat onu alamaz. Çünkü araba da gelmektedir. Araba şişeyi ezecek ve yağ dökülecek diye (ağır çekimde):
- Hayır! Diye bağırır. Araba tam ezecekken yön değiştirir ve ezmez. Kız sevinir ve onu da geri dönüşüm kutusuna atar. Yağ ona teşekkür eder ve yollarına devam ederler.
 Kız annesinin aldığı şeker için teşekkür eder. Açar şekeri fakat ambalajını geri dönüşüm kutusuna atmayı unutup yere atar. Ambalaj bağırmaya başlar:
- Beni unuttun! Kız:
- Aaa! Der, şaşırmıştır. Çok pardon, der ve alıp geri dönüşüm kutusuna atar.
 Sonunda eve gelirler. Kız annesinden izin alıp bilgisayarı açmak ister. Annesi yarım saat oynamak şartıyla izin verir. Kız açar. Fakat farenin çalışmadığını fark eder. Farenin pili bitmiştir. Kız annesine götürür. Annesi fareye yeni pil takar ve bitmiş pili evdeki çöpe mi yoksa geri dönüşüm kutusuna mı atacaktır?
Kız korkak gözlerle annesine bakar. Annesi tam çöpe atacakken kızını kandırıp geri dönüşüm kutusuna atar ve gülmeye başlarlar. O sırada ''Kızım! Kızım!'' diye sesler duyar ve uyanıp bunların hepsinin rüya olduğunu anlar. Annesine anlatır ve annesi:
- Ben sana yabancılarla konuşma demedim mi? Der ve ikisi de gülmeye başlarlar.
 Kız bir daha her zaman geri dönüşüm özelliği olan malzemeleri, geri dönüşüm kutusuna atacaktır.

Hatice Ilgın Şan