Fatma Akrostiş

Fasıllar meşk için yapılırdı eskiden
Şimdi ise kahırdan yapılıyor.
Aşklar mı değişti yoksa insanlar mı?
Her zaman bunu kendime sormuşumdur
Şimdi ise sana soruyorum.


Aşk o kadar değişik kavramdır ki
Bilinmez ne nerede çıkacağı insanın önüne
Yaşayınca acı duyarsın, sevinç ile birlikte
Yani bu ikilemdir.

Tüm soruları sorarsın
Acaba ile başlayan
Acaba ben onun gözünde neyim?
Acaba önünden geçen bir yabancı mıyım?

Müzikler dinlersin
Aşkı anlatan hiçbir şey anlatmaz.
Ona şiirler yazmak istersin şimdi benim yaptığım gibi
Ve anlarsın.

Aşk yabancı değildir aslında
Aslı gibidir acısına sevincine katlanırsan
Senin olur.

Fanidir bu dünya, elbet ömrü de bitecektir
Asab-ı keyf uykusundan uyanmış olsa da
Tanrı yoluna gidecek.
Merdivenleri bir bir çıkman gerekecek ki
Aşk o zaman sen olmalısın.
Fi tarihinde yaşanan aşkları anlattığımı düşünme
Ben ne yaşıyorsam onu yazıyorum
Şimdi seni yazdığım gibi...

Ağlıyorsun, görebiliyorum
İçlim içlim iç cekişmelerle
Bir kadeh elinde bir de yalnızlık koynunda...

Tanrısal boşluk içindesin
Çıplak, çaresizsin
Korkuyorsun bir çocuk misali...

Mukaddes olanı istiyor yüreğin
Arıyorsun anne kokusunu kaybetmişcesine
Karanlıklarda dar, izbe, köhne sokaklarda
Oysa...

Aşk aydınlık
İçindeki çocuk gibi
Sen büyüdükçe o da büyüyecek.

Efsane Etrafoğulları