Sen Kalbimde Kapladığın Yer Kadar Yaşarsın

Ağırım deme bana, sevdiğim kadar tartılırsın,
Yüksele bildiğin kadar hafif, beyaz güvercin kadar narinsin.
Amma,
Mavilere uçabildiğin kadar özgürsün,
Avcılar pusuda, görebildiğin zaman kurtulursun.
Gözlerim ufku süzüyor, sınır çizgin flu,
Hayat çeşmen akar duru, iç içebildiğin kadar,
Vardır o berrak suyunda ömürlü sonu.
Bak doğanın rengi Yaratan'dan ne ihtişamlı,
Beline bağlanır düşünce, beyaz gelin kuşağın.


Seviyor, sevmiyor deme çiceğe, kopardığın ömürdür,
Beden de.
Varlığını tüketme Yar’ın elinde, soluyacak yaprak kalmaz,
Nefes de.
İçimde ki hüzün, fırtınanın kendisi, sakın kapılma rüzgarıma,
Hücrene kadar savrulup yok olursun, unutma, unutma...
Güneş doğudan doğmaz, yürek de doğar, ölünce senle, birlikte,
Batar sakın unutma...
Toprağın beni sevdiği kadar özlemsin, sardığın zaman da,
Onun kadar ısıtırsın unutma..
Çölü gördüğün zaman hasretle an, Ferhat'ın gücü kadar da,
Yan unutma...

Bulutlarım, beni ahmakladığı kadar sen ıslatırsın da,
Elimin sana verdiği su deryası kadar da ferahlarsın...
Unutma,
Üşümek nedir bilir misin sen ey sevgili
Üzerinde ki sevda yorganı düştüğü anda donarsın,
Unutma..

Sevgim, çiçek bahcesinde suskun bir bülbül,
Sesin geldiği an da güle döner ve öter,
Unutma...
Dinle beni sevgili, duy hissimi, hisset nefesimi,
Sen;
Kalbimde kapladığın yer kadar yaşarsın,
Unutma....

30 Nisan 2013

 Duraner Yay