Bize Kalanİnsanlığa bırakmak istediğimiz değildiBinlerce fidan ektik halkın çölüneSu vermediler eğildiBizim eskiden öfkelerimiz vardıKızaran yanakları öpmelere utandıkSonra suç olmak girdi arayaBizim eskiden umutlarımız vardıYıkılan duvarların gövdesine yaslandıkSonra yanılmak girdi arayaBize kir bize pas bize tortusu kaldıDostlar tükenip düştülerYok olma korkusu kaldıBizim eskiden gülüşlerimiz vardıKırılan yüreklere öylesine dağıttıkSonra ağlamak girdi arayaBizim eskiden öfkelerimiz vardıTutuşan dağların seherine yar oldukSonra vurulmak girdi arayaBize kan bize ter bize gözyaşı kaldıYıllar çiğneyip geçtilerYaşama telaşı kaldıYusuf HAYALOĞLU
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.
Bize Kalan
YanıtlaSilİnsanlığa bırakmak istediğimiz değildi
Binlerce fidan ektik halkın çölüne
Su vermediler eğildi
Bizim eskiden öfkelerimiz vardı
Kızaran yanakları öpmelere utandık
Sonra suç olmak girdi araya
Bizim eskiden umutlarımız vardı
Yıkılan duvarların gövdesine yaslandık
Sonra yanılmak girdi araya
Bize kir bize pas bize tortusu kaldı
Dostlar tükenip düştüler
Yok olma korkusu kaldı
Bizim eskiden gülüşlerimiz vardı
Kırılan yüreklere öylesine dağıttık
Sonra ağlamak girdi araya
Bizim eskiden öfkelerimiz vardı
Tutuşan dağların seherine yar olduk
Sonra vurulmak girdi araya
Bize kan bize ter bize gözyaşı kaldı
Yıllar çiğneyip geçtiler
Yaşama telaşı kaldı
Yusuf HAYALOĞLU