20 Mart 2013 Çarşamba

Papatya Falı

Yav, yine unuttum bu hangisiydi?

1 yorum:

  1. DEFNELER ÖLMEZ

    Bir mevsim var ki üşütür yeşilliğimi
    Ben geceyle gündüzü bilirim yılları değil.
    Ölümsüzlüğü getirdim kıyılarınıza
    Düşlerimde hep uzak denizler... Kıyılar...
    Gidemem, bağlıyım toprağıma.

    Dalımla yaprağımla, ben
    Bir savaş simgesiyim oysa
    İnsan kardeşlerimin gözünde!
    Utkular düşleyen başlar için
    Bir çelenk!

    Savaşlar, soykırımlar gördük,
    İskenderler, Sezarlar,
    Ne atlar kaldı onlardan, ne meydanlar...
    Gittiler, yıkılıp birer birer,
    Biz kaldık.
    En kıraç topraklarda tutunduk,
    Biz defneler.

    Dal kırılır, yaprak dökülür
    Ölür mü acılara katlanmasını bilenler,
    Direnenler tüm kırımlara karşı...
    Ölmez sevgiden yana olanlar
    Defneler ölmez!

    (Cide, 1978)
    Kulağımız Kirişte adlı şiir kitabından 1983
    Bütün Şiirleri 1927-1991
    (Çınar Yayınları)

    Rıfat ILGAZ

    YanıtlaSil

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.