25 Aralık 2012 Salı

Veda

Zaman öğütür sevgileri
Şarkılar söyler tükenişleri...

05 Aralık 2012

Paraf

3 yorum:

  1. Kalemine sağlık canım Parafım,çok güzel yazmışsın. ;-)

    YanıtlaSil
  2. Tanıdım Seni

    Seni yalnızlığından tanıdım
    Kirpikleri kırık çocuk
    Çiğneyip durduğun dudaklarından.
    Gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
    Bir eylül göğünün bulut kümeleri
    Donuk bakışlarında;
    Hüznün nasıl da benziyordu
    Benim ilkgençliğime

    Ellerinden tanıdım seni
    Yüreğinin yansısı tedirgin ellerinden.
    Bir uzak boşloğa yağmur yağıyordu
    -Anılardan anılara ince çizikler…-
    Yüzün bir türkü sonrasının
    Kederli dalgınlığında;
    Güldün mü, ben mi yanıldım, bilemiyorum
    Ağıt gibi bir alay dudak uçlarında
    Gücenik duruşundan tanıdım seni.

    Seni kendimden tanıdım çocuk;
    Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
    Gövdesi acılardan acılara köprü…
    Biraz öfke, biraz umut, çokça onur
    Olan kendimden.
    Eğildim öptüm yıkık alnından
    Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
    Biraz daha dedim içimden, biraz daha;
    Gün olur, onuru güzel çocuk
    Acı da yakışır insanın yüreğine.

    Şükrü ERBAŞ

    YanıtlaSil

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.