24 Eylül 2012 Pazartesi

Mey

Bir gececik
Yanımda yoksun diye
Fırtınada kaldım,
Kırıldı kolum kanadım.
Gökkuşağını çizemedi,
Boşluğunu saran ellerim.

Kelebeklere imrendim
Çünkü uçmuyor ki düşlerim.
Ne çiçek koklamak
Ne de karanfili kızıl renge
Boyamak gelmedi içimden.

Gece çöktüğünde gözlerime
Söz kifayetsiz kaldı dilimde.
Bulamadım,
Özlemini anlatan hiçbir kelime.
Kadehim,
Yarenlik yaparken hayaline
Ağır ağır hasretini yudumladım.

Alışamam yokluğuna,
Bir gün dahi olsa
Beni, sensiz bırakma.

24 Eylül 2012

Muzaffer Aytekin
Mirhani
zaman:

2 yorum:

  1. Muzaffer Aytekin (Mirhani)29 Eylül 2012 14:35

    İnsanın sevdiği birini son kez görmesinden daha kötü olan tek şey; Onu son kez gördüğünü biliyor olmasıdır.

    Paul Auster

    YanıtlaSil
  2. Muzaffer Aytekin (Mirhani)10 Kasım 2012 19:47

    Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma,
    ben çok gülerim.. Ve gülerken hiç kimse
    yalan olduğunu anlayamaz.

    Cemal Süreya

    YanıtlaSil

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.