Fatma'ya 4 ( Gülhane'de Ceviz Ağacı)

Yürek yangını hiç bitmez aşka, sevdaya dair
Geceleri an ve an hatırlarız gidenleri ve hesaplaşırız geçmişimizle

Nerede hata yaptım, neden gitti, niçin konuşmuyor gibi sorular
Beynimizi kemirir.
Notlar tutar ve bu yalan notları şiir diye yutturur
Şair bozuntusu...
Görmek istemez, yaşamanın ölmekten daha zor olduğunu
Akıttığı gözlerindeki yaşların yıllarla eş değer olduğunu anlamaz.
Yazar durmaksızın fakat bilmez yazgı ne diye düşünür
Allah'ın verdiği kaderi yazarak değiştirmek ister.
Sonra lanetli bir insana dönüşür
Çünkü her şair içindeki var olan yangına kavuşamayacaktır
Benim gibi...

Müzik dinlerdim sana yazarken, bugün dinlemedim
Dinlemeye değecek notalar yoktu.
Çünkü sesin yoktu
Ağlayan bir kadının sesi vardı bir de
Ayak sesi sararmış, yere dökülmüş yaprakların arasından
Ömrü temsil eden bir çınar ağacı.
Bakardım kudretine imrenerek melankoliyle
Şimdi ise sadece nefes alan bir canlısın gözümde
Çünkü sen Gülhane'de bir ceviz ağacısın.

02 Eylül 2012

Efsane Etrafoğulları