Kim oturdu ki sürekli, kimlere kalmış?
Sahte sevdalara gönül bağlanmazmış
Eğriyle, doğru menzile varılmazmış.
Böyle miydi vefasız benim ile ahdın?
Fırtınada savurdun, döndü bahtım.
Bakmadın gözümden akan yaşıma
Bu da gelecekmiş demek ki garip başıma.
Seni hiçbir şeye değişmem derdin
Aşka mı düştün, yad oldun gittin.
Uğruna serimi bile veririm derken
Vurgun mu yedin, yel oldun gittin.
Mirhani’ye kalan, sadece bir hülya
Çektiklerim keşke olsaydı rüya.
Ateş idim, şimdi yandım kül oldum.
Tapılırdı bana, sayende alelade kul oldum.
21 Temmuz 2012
Muzaffer Aytekin
Mirhani
”Geçmişin arabalarıyla hiçbir yere gidemezsiniz.”
YanıtlaSilMaksim Gorki
Kelimeler... Kelimeler...
YanıtlaSilYarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.
Özdemir Asaf