Temize çektim suçlu yüreğimi
Ne kadar kırık dökük varsa
Gözünün yaşına bakmadan bir bir çizdim üzerini
Güzel anları ayıkladım içinden pirincin taşı gibi...
Taradım unutulması gerekenleri
Acımadan kurşuna dizdim hepsini
Giyindim en güzel kırmızı elbisemi
Yeni doğan güne merhaba dedim.
Fidan ektim ellerimle
Bir kuş uçurdum sevgiyle
Umut bağladım saç telime
Gidişini izledim yudum yudum keyifle…
28 Temmuz 2012
Paraf
Acımadan kurşuna dizdim hepsini
Giyindim en güzel kırmızı elbisemi
Yeni doğan güne merhaba dedim.
Fidan ektim ellerimle
Bir kuş uçurdum sevgiyle
Umut bağladım saç telime
Gidişini izledim yudum yudum keyifle…
28 Temmuz 2012
Paraf
Bilmek acı çekmektir. Ve bildik;
YanıtlaSilKaranlıktan çıkıp gelen her haber
Gereken acıyı verdi bize:
Gerçeklere dönüştü bu dedikodu,
Karanlık kapıyı tuttu aydınlık,
Değişime uğradı acılar.
Gerçek bu ölümde yaşam oldu.
Ağırdı sessizliğin çuvalı.
Pablo Neruda