Sımsıkı sarmak istiyor yüreğini belki saatlerce senelerce
Yetmez bana diyor sonsuz bir ömür
Acılarını unutturmak istiyor yaralarına merhem olmak
Sana doğru esecek rüzgarın bile önünde durup engellemek istiyor
Sevinç battaniyesine seni sarıp sarmalamak sana mutluluk şerbeti içirmek
Aklım fikrim senle dolu iken nefesim sesim hırçınca vuruyor duvarlara
Anı ağlarına takılıyor kıskançlığım seni paylaşamadığım onca şey
Bensiz geçtiğin sokaklar bensiz soluduğun denizin kokusu
Hasretimden haberleri olsa varır mıydı o sokaklar sensizliğe?
Yüreğimin sızısını duysaydı denizler varır mıydı bensiz okyanuslara
Ya o merdivenlerin korkuluğu utanırdı avuç içlerini öpmeye
Bir kere daha anladım geçen bugünün sonunda, bir defa daha
Hasretin yüreğime saplanmış çıkarılamayan keskin bir hançer
Sen dönsen de kapanmayacak kadar derin yaralarım var.
O kendini biliyor' a ithaftır.
08 Eylül 2011
İhtimal
Mutluluk
YanıtlaSilHayatımda ilk önce sevmeyi öğrendim. Çünkü sevdikçe kendimi hissettiğimi gördüm, affetmenin ne olduğunu anladım ve affetmenin aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm.
Bir gün geçmişime baktığımda pişmanlıklarımdan üzülmediğimi gördüm. Bunları ben yaşadım…
Birisini hatırlamanın aslında ufak bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu biliyorum artık, trafik ışıklarından geçerken omzumun üstümden şöyle bir baktığımı şehri terk etmeden yakaladım, bana değer veren insanların çok yakınımda olduğunu fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.
Birisini kırdıktan sonra özür dilemenin aslında beni ben yaptığını anladım, sen benim için önemlisin cümlesinin verilebilecek en büyük hediye olduğunu buldum.
Bir yerden sonra kelimelerin mana ifade etmediğini biliyorum, sahilde yürür ve düşünürken birinin de beni düşündüğü duygusu beni sevindiriyor.
Mutlu olmanın aslında bir kedinin güzel bir anını yakalamak kadar basit olduğunu anladım.
Kaçırdığım fırsatların aslında bana yeni fırsatlar türettiğini gördüm. Yıldızların benim için parladığını göremeyen gözlerim, gün geldi hayatımdan kayan yıldızların gömüldüğü maziyi unutması gerektiğini anladım.
Gözlerin kelimelerden daha önemli olduğunu ve yalan söylemediklerini biliyorum, hayatımda yanımda görmek istediklerimi yanımda göreceğim çünkü onlarında bana değer verdiğini biliyorum.
Telefonun 160 karakterine, üzüntünün mutluluğun ve yıkıntının sığdığını gördüm, yaşamın yaşamaya değer olduğunu ve istersem mutlu olacağımı öğrendim.