Sözcüklerin Bittiği Yerde Gözlerime Bak

Çisil çisil yağmur yağıyor

İçimden toprak kokusu yükseliyor.

Mevsim tavında, yüreğim ise zemheri ayazında

Kulaklarımı dolduruyor seninle dinlediğimiz şarkılar

Her şarkı ayrı zaman kesitlerinde gezdiriyor.

Yer, gök şahit seni her gün andığıma...

Akşam güneşi senin saçlarını anımsattı birden

Sevdiğim yıldızlar daha parlak senin gözlerinde

Dinlediğim ne varsa unuttum senin sesinin buğusunda

Gözlerim nemli sen giderken fakat yüreğimdeki suretin yanımda

Eşsiz olan, sen varken seni sevmek değilmiş

Özlemeyi bilmekmiş yer gök şahitliği altında...

Üzerine düşen her damlada biraz ben varım

İlmek ilmek sana yağarım.

Yağdıkça ısınır yüreğin ben ise sağanak kalırım.

Nereye baksam gözlerini görürüm

Sanki hiç gitmemiş gibi...

Sen gittin de ne sanki, zaman durdu mu yaşadığım şehirde?

Güller soldu mu gönül bahçemde, papatya mevsimini mi şaşırdı?

İçimdeki çocuk mu büyüdü mü yoksa sana muhtaçlığı bitti mi?

Hayır, tek değişen sen oldun bir de dinlediğim şarkılar…

Neşe içinde dinlediğimiz her şarkı,

Şimdi hayal çeşmesi gibi yüreğimi hüzne akıtıyor.

Nerede bir ayrılık şarkısı duysam kulak kesiliyorum

İçinde sanki hep ben varım.

Şarkılar seni hatırlatmak için yemin etmiş

Baharım, yazım tükenmiş güze yüz sürmüşüm

Kendi şarkımda köze dönmüşüm.

Tükeniyor ömürler, tükeniyor zaman

Sevgiler tüketiyoruz bir bir, harcıyoruz yürekleri amansızca

Sırat'ım olmuşsun tökezlemeden geçiyorum seni Sen ise Araf'ta kalıyorsun.

Söyle sevgili hangi sevenin vebali ile yola çıkıyorsun?

15 Ocak 2012

Efsane Etrafoğulları & Paraf