Sözler verilir hiçbir zaman yerine gelmez
Çünkü sözcüklerdir ağızdan çıkar ve bir daha hatırlanmaz.
Bir kez seni üzmeyeceğim bir daha kavga etmeyeceğim seninle
Bir daha senin yüreğinden gitmeyeceğim derler
Giderler, üzerler, kavga bile ederler
Bir zamanlar senin verdiğin sözler gibi...
Çünkü sözcüklerdir ağızdan çıkar ve bir daha hatırlanmaz.
Bir kez seni üzmeyeceğim bir daha kavga etmeyeceğim seninle
Bir daha senin yüreğinden gitmeyeceğim derler
Giderler, üzerler, kavga bile ederler
Bir zamanlar senin verdiğin sözler gibi...
Bir zamanlar diyorum artık yaşadığımız o güzel günlere
Yaşamak seninle, hayatın fotoğrafını çekmek gibiydi.
Yapmacık gülüşler içinde yok olan masumluğumuzu görmeye çalışmaktı
Ya da bir şehrin en ücra, en gizemli yanını bulmaktı...
Yaşamak seninle, hayatın fotoğrafını çekmek gibiydi.
Yapmacık gülüşler içinde yok olan masumluğumuzu görmeye çalışmaktı
Ya da bir şehrin en ücra, en gizemli yanını bulmaktı...
İçindeki masumluğunu gördüğümü zannettiğim
Çiko'nun resmiymiş her zaman ağlayan
İçinden en ücra, en gizemli yanın bulduğumu zannettiğim
Bir insanmış, insanlığını kaybetmiş...
Çiko'nun resmiymiş her zaman ağlayan
İçinden en ücra, en gizemli yanın bulduğumu zannettiğim
Bir insanmış, insanlığını kaybetmiş...
Şimdi görüyorum elinde fotoğraf makinesi
Nazım Hikmet vapurunda
Sana bu şiiri yazan insanın resmini çekiyorsun
Siyah beyaz...
Nazım Hikmet vapurunda
Sana bu şiiri yazan insanın resmini çekiyorsun
Siyah beyaz...
06 Aralık 2011
Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.