14 Mayıs 2012 Pazartesi

Senin Lügatinden Konuşur Kalbimin Dili

Mezarlıklar kimi zaman bir aşkı anlatır
Hiçbir zaman yüzünü göremeyeceğin varlığa kavuşmaktır
İyi insansan cennetle ödüllendilirsin.

Kötü insan ise cehennem azabı ile cezalandırırlar derler
Kötü insan yoktur ki Yaradanın nazarında ama
Dünya sürgün yeri değil miydi Adem ile Havva'nın
Yasak olan elmayı yemeseymiş ya da
Şeytan Allah'ın yolundan çıkmasaymış ve insanın önünde eğilseymiş
Biz ne insan olurduk ne de bu dünyada...

İyi ki insanlık var olmuş ama
Düşünen, düşleyen ve düşlerinin içinde seni görebilen
İnsan aç aşka, sevdaya
İnsan küskün hayata
İnsan kavgacı kendi yarattığı (k)alemle...

Sen öyle güzeldin ki kendi yarattığım (k)alemimde
Bakmaya kıyamazdım
Çünkü bir tek büyümekte olan çocuklar görsünler isterdim
Bir de yüreğim.

Seni çizerdim, yazardım, okuyamazdım
Sesim titrerdi.
İlk defa çocuğunu eline alan anne misali
Meme ucundaki sütü emen çocuğa bakarmışçasına
Bir mucizeyi anlarmışçasına...

Bu şiir de ne demek istediğime gelince
Hiçbir şey anlatmıyorum aslında
Ben insanım
Ben yazarım sadece
Sen ise Parafsın
Efsane olan yüreğimde...

25 Ekim 2011

Efsane Etrafoğulları

1 yorum:

  1. İnsanlar da kuyulara benzerler,
    içlerinde boğulabilirsiniz.

    Ahmet Hamdi Tanpınar

    YanıtlaSil

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.