Kazım'a Bir yürek vardı. Acılar diz boyu sustukça dünyayı sağır eden, ağlayınca tüm sesleri esir alan bir yürek. Sonra bin yürek daha, özgür isyankar ama çernobile yenik. Bir de hüzün vardı kurusunda karanfilin hüsranın sonunda, sarısında Haziran'ın ve de senin yamaçlarında ki Artvin'in... Ey Haziran bu kaçıncı, bize yaptığın aldın nazımı yetmedi mi? Bu kaçıncı ey kirli dünya Hiroşima hala ölü doğarken... Ey denizin asi çocuğu, Ey Che suratlı, Ey saçları devrim kokulu... Sana erken bu gidiş, çok erken, yapacak çok işin varken…”
Rahmetle anıyoruz, onu unutmadık unutmayacağız…
25 Haziran 2011
İhtimal
Yaşarken anlayamadıkları değerleri, öldükten sonra anlamanın kimseye faydası yok. Sevdiğinizi dirileştirmenin yolu, hayatın tazeliğinde itiraf ve ifade etmektir.
YanıtlaSilŞems-i Tebrizi - Makalat