Paraf ( Son İmza )

Her son yeni bir başlangıçları doğururdu
Yeni dostluklar yeni arkadaşlıklar hatta yeni aşklar
Ve yeni şiirler...

Yazdıklarım neydi aşk mıydı sevda mıydı bunca acılar içinde,
Hayat bana son bir oyun mu oynuyor?
Trajedi miydi bu büyük aşk, bir vardın şiirlerimin içinde
Ağla Tanrım gözlerimdeki yaşlar misali
Yak bu bedeni sensizlik ile yandığım gibi...

Aşkı anlatmanın türlü türlü yolları vardır ya sevdiğim
Kimi şair isyan eder
Kimi şair ise çicekli böcekli şiirler yazar.
İnsanı ot yerine koyduklarından dolayı
Benim de bir zamanlar otsu beyinlere yazdığım gibi...

Sana yazmak ise bir başka
Anlamak ile anlatmanın arasındaki nüanstın benim için
O nüansları görmek mi, sana benzeterek yazmak mı daha zordu
Yok sayılan, yok olan değerlerin içinde....

Şimdi ise bakıyorum o değerlere anlatmak için içimdeki o aşkı
Gözümden sen akıyorsun özümden ise filmler
Oysa hiç seninle bir film izlemedim ki...

Sana son yazdığım yazgım olan bir olacak bu şiir
Bir başlangıçta olmayacak
Çünkü sen olmayacaksın sana yazdığım yer olmayacak...

Ağlamak ile başlayalım bestelenmemiş türkümdün
Sesini dinlemek gibiydi her şey.
Bir müzik bu kadar güzel olabilir miydi insan yüreğini anlatan
Yoksa Cahit Baba bu müziği bestelerken seni mi hayal etmişti
Sen kimdin onun için...

Asya olabilirdin ancak bir köylü güzeli
Aşkı sorgulayan içinde
Bulduğunu sandığında kaçacak acılarınla birlikte
Hayat yanlışlıklar yalnızca arayışlar içinde yüreğin misali
Sevgi sorgulan yüreğindeki İsra idi artık
Bir tek senin için Hz. Hüseyin vardı Samet misali...

Sonra cemşit karşına çıktı içindeki ben gibi
Biliyordum ki
Zaman en iyi ilaçtı
İkimizinde yüreği yangın yeri misaliydi
İlk sevdanı ilk şiirlerini unutturmak için...

Şimdi ise
Sana son yazdığım, yazgım olan bu şiir
Bir başlangıçta olmayacak
Çünkü sen olmayacaksın sana yazdığım yer olmayacak.

Efsane Etrafoğulları