Malatya’nın Eski Lehçesi

Güzel yurdumuzun her ilinin ayrı bir lehçesi var kültürel zenginlik kaynağımız olan lehçeler ile ilgili şiirlerin güzelliği de bir başka oluyor. Benim her okuduğumda ayrı keyif aldığım Adnan Işık’ın yazmış olduğu Malatya şiiridir.

Bizim Malatya'mız.

Malatya

Şimdi nerde o şehir, o yeşillik, o bahçe?

Gölgelere aşina ergi bürgü sokaklar

Hani nerde gaysıya mişmiş diyen ihtiyar?

Samud anuh nerede? Şimdi nerde o lehçe?

Yeşildi memleketim, her mevsim perde perde

“Güz” nerede? “bıldır”dan gar kalırdı kuyuda,

“Hayfene” unutuldu, nerde “pıtpıt” “marhuta”?

“Pilo” “küfte” nerede? “bibi” “ami” nerede?

Suya dökülen dallar, dere nerde ah şimdi

Binbir çeşit güllerle “havlu” nerede kaldı?

Suyu çeken çıyrığın sesi mazide kaldı

Kuzu meler, kuş öter, nerde o bağlar şimdi?

Asfalt yol, beton evler, araba binbir çeşit

Nerde payton nerde at, bulgura dam nerede?

Ruhumuz serinlerdi, değirmenler nerede?

Söyleyen beri gelsin, Mısrî’den iki beyit

Düzen bitişik imiş “gat”a verdik arsayı,

Parsa’yı eller aldı sıkıştık iki göze

Doğrusundan vazgeçtik, hasretim ergi söze,

Kıbti soylu kesilmiş, ara “beğ”nen ağayı.

Kurnada kol gibi su, nerde hamam halveti?

Sıhhı banyolar çıktı, kürün, külhan nerede?

Kınalıydı koyunlar, masad kurban nerede?

Nerde diz boyu garın yağmurun bereketi?

Mecidiye hesabı saf gümüştendi para,

Hani nacar, hani köşger; ganere nerde kaldı?

Doğru dartan satıcı, ayda yıldızda kaldı,

Nerde Şeytan Pazarı, gabaralı kundura?

O bizim dünyamızdı, bu da sizin dünyanız,

Hasan dayı nerede, Hadce bacı nerede?

Kaçak tütün nerede, kavlı çakmak nerede?

Bizimki bize kalsın, Sizin olsun dünyanız.

Sarı kurdelem sarı, kırık plakta kaldı,

-Komşu komşuya muhtaç- o da kitabda kaldı.

Bekle Adnan’ım bekle, -Mihr-i varak’tan vefa,

Nerde dost, nerde yaran, ihvan nerede kaldı?

Adnan IŞIK

Fırat