Kendimden nefret ederdim ama ne yapayım ki kıskanırdım ölesiye.
Kıskançlık bilirsin ki ölümle bile sonlanırdı benim şimdiki halim gibi…
Sesini duyan kulakları kesmek isterdim, kanlarıyla senin resmini yapmak,
Taparcasına izlemek isterdim senin eşsiz gönlümdeki güzelliğini…
Eline dokundukları zaman
Ellerine diş macunu sıkıp sabaha kadar bekletmek isterdim
Yavaş yavaş kırılsın isterdim benim kalbim misali…
Bunlar bile yetmezdi, içimdeki acılara gem vuramadığım zaman
Yırtıcı bir kuş gibi önüme çıkan her şeyi parçalamak isterdim.
Seni ne kadar sevdiğimi anlatacak sözlükler peşinde seyyah oldum
Savruldum oradan oraya, gördüğüm sen, duyduğum sen.
Ne seninle ne de sensiz olabiliyorum iki dünya arasında sıkıştım
Sözlerim kurşun gibi olsun diyorum susuyorum
Görmeyeyim diyorum anlık gözlerim dalıyor gözlerinin derinliklerine
Kırık aynalarda yüzün, ben lanetlendim aşkından gidemiyorum.
Koparsam zincirlerimi, soyunsan aşkından, çırılçıplak kalsam
Sensiz yaşamayı öğrensem diye düşünüyorum, içimde kıyametler kopuyor.
Seni kendimden ayırdığımda geriye ben diye bir şey kalmıyor
Acıtsan da canımı, yaksan da yüreğimi vazgeçilmezimsin.
Senden geçemediğim için sana bakan her güzden geçiyorum
Lime lime söküyorum anları, aşka koşuyorum.
Ellerim kirli, üstümde başımda kan lekeleri
Sen sar beni, sen temizle ruhumu ey aşk.
14 Mart 2012
Paraf & Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.