Hiç Anlamaz mısın Yar

Bir görmek istedim ki seni doyasıya gözlerinin içinde hapsolarak

İki kere dünyaya gelsem yine senin yazgına yazılmak isterim.

Üç gün oldu, üç ay oldu derken yine soldu renkler boşlukta, yok oldu
Dört defadır aynı şeyleri söylüyorken ben, sen yine oralı bile olmadın
Beş çayını içtiğimiz ilk mavi tur, hatıralardan geriye kalan dalgalı bir hüzün
Altı çok sular gördü bu vapurun, hem de ne çok gözyaşına şahit oldu
Yedi kez uğurladım seni kanayan yaralı limandan, bu sefer son oldu.
Sekiz kişiden çok değildi sevdamızı bilen ve ona inanan
Dokuz doğururdum senden haber gelmeyen saatlerden geçerken
On parmağın yarısıydı kalemi tutup sevdamızı yazan
On birinci buluşmamızda ayrılıktan söz ederken dudakların
Oniki ayın sonunda bir daha dönmeyeceğine ancak inanabildi kalbim...

07 Ağustos 2011
İhtimal