Kahretsin ki ben şair değilim
Senin kadar güzel bir insana benzetme yapmadan yazamıyorum.
Belki de gerçek şairim, kelimelerim senin kadar güzel olmasa da
İçinde sen olduğun için güzelleşiyor.
Şimdi tekrar seni sana benzeteceğim yazgım olan şiirde...
Yazdığım sen olunca her kelimeyi kaderim olarak görecek bu gönül gözü
Yaşadığım şehirde güz/el bir insanı arayacak.
Tutunacak aşkla eller senin eline çünkü sen yaşadığım şehirde
Güz/el insan olacaksın.
Sonbahar tortusuna karışacak şiirler
Yaprak yaprak savrulacak dizeler
Belki bir de rüzgar eser, kokun yayılır şehrime...
İşte o an gazel olur düşerim dillere
Okunur destanım, gönülleri dağlarım.
Hüzün bahçelerinde yediveren olup açarım
Ağıtlar yakmayın ardımdan
Ben sonbaharda da çiçek açarım.
05 Şubat 2012
Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.