Halbuki ne kadar güzel geçiniyorduk sen ile ben bir de düşlerimiz
Düşlerimizde yaşardık masallardaki aşkı
Şimdi ise biz masal olduk yazdığımız yazılar da, şiirler de...
Engellileri ve haklarını yazıyorsun eleştirmek için yazıyorsun ellerinle
Eleştiriye açık olmayan bir kişiden böyle yazı okumak yüreğimi acıtıyor
Engelli olan kim diye düşünmüyor değilim.
Sevdiğin kişiye görünmemesi gerekenleri görmeye başladım diyen kişi mi
Yoksa aramızda neden engeller diyen kişi mi?
Ben sonradan engelli olmadım senin gibi
Hayatı olduğu gibi kabullendim, senin hiçbir zaman yaşamayacağın gibi
Ayaktayım dimdik üstelik bir otobüste ayakta duracak kadar yaşıyorum
Yürekliyim, bu şiir ile sana cevap yazacak kadar.
Şimdi sustur kalemini lütfen
Sustur ki;
Görmesin gönül gözü açık kör (ama) abiler
Okumasın bülbül sesli dilsiz (lal) ablalar
Dokunmasınlar elsizler, hissetmesinler spastikler
Çünkü Engelsizsiniz
Kır kalemi hatıralarımız için...
Bu şiir sahibine verilmiştir.
07 Şubat 2012
Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.