Nazım Hikmet'in şiirlerini okuyorum bugünlerde
Onun Ceviz Ağacı şiiri çok etkiliyor beni
Hatta kendimi bu günlerde Nazım Hikmet'e benzetiyorum.
Gülhane Parkında hiçbir ceviz ağacı yokken bile
Kendisini Gülhane'de bir ceviz ağacına benzetiyor
Sevdiğine ve İstanbul'a yüzbin elle dokunuyor
Benim sana kelimelerimin arasında dokunduğum gibi...
Nazım Hikmet'te benim gibi yazamamaktan korkar mıydı bilemiyorum
Korkup paniğe kapılır mıydı orası ayrı bir bilinmezlik
Ama o da korksaydı benim gibi yapardı eminim
Çünkü bugünlerde ona benzetiyorum kendimi...
Her gece yürür ve her ihtimalde arardım sevdiğimin ayak seslerini
Sevilmenin insana kattığı gücü yaşardı yüreğim
"Ben senden önce ölmek isterim" diyordu şair
Çünkü geride kalana yüklenen acıları taşıyamazdı.
Ben de senden ölce ölmek isterim
Yas tutan, ardından ağıtlar yakan ben olamam
Benim Piraye'm sensin
Ayrı tabuta sığamam ki.
İhtimal Hanım'a ithaftır.
26 Ağustos 2011
Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.