Yaradanın meleği, bir kız çocuğu dünyaya gelirken ağlarmış
Senin için de mi ağladılar anne?
Yokluğun tüm kelimelerin boynunu büker
Yetim kaldı virgüller.
Fotoğraf karelerine saklanmış mazideki mutlu günler
Oysa daha yaşayacağımız ne çok hayallerimiz vardı.
Sensiz dünya kurumuş dal gibi
Dokunsam kırılıp elimde kalacak.
21 Mart 2012
Paraf & Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.