Sevileni yücelten ona en güzel renkleri veren ve yüreğimizin başköşesine oturtan seven kişidir.
Bir insanı tek başına düşünün hiçbir anlamı yoktur ama onu bir tek seven kişi olduğunda o seven için anlamsız insan bile büyük anlamlar kazanır ben buna sevginin büyütme gücü diyorum. Suyun kaldırma kuvveti gibi sevginin de insanı yüceltme gücü var.
Zaman bize dost mudur yoksa düşman mı diye çok düşünmüşümdür. Sevgiler ilk zamanlarda en yoğun hali ile yaşanır, yerine hiçbir şeyi koyamayız. Hayatımızdaki tek öncelik sevdiğimiz insandır. Aşk adına çıkmışsak yola kirletmemeli dilleri, kirletmemeli yürekleri... Sadaka niyetine biraz sadakat dilenmemeliyiz.
Zamanla alışkanlıklar başlar o çok sevdiğimizi hala seviyor olsak bile önceliklerimizi başka şeylere veririz. Bunun bir nedeni o nasıl olsa cepte mantığına sahip olmaktan kaynaklandığını düşünüyorum. Belki en büyük hatamız budur. Kimse kimsenin cebinde keklik değildir.
İşte ben de bu sebeple zamanın bizlere ve sevgilere dost değil düşman olduğu kanaatindeyim. Fakat diyorum ki; madem bu gerçeğin farkındayız zamanın bizi yenmesine, sahip olduğumuz sevgilerin körelmesine izin vermemek adına harekete geçelim.
17 Haziran 2011
Yaşar Gündoğdu
Araştırmacı – Yazar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.