Nerede kurumuş gül varsa onu seçtim, sakladım.
Seni özlediğim gecelerde
Kanayan yarama yaşayamadığım hayallerimi sardım.
Öznesi olmayan cümlelerim avucumda
Yumruğumu sıkıyorum
Dua olup dudaklarımda eziliyor yokluğun.
Elim, gözüm, arkadaşımdın
Şimdi toprağa yarenlik ediyorsun.
Yanında bana da yer aç az kaldı
Vuslatına eriyorum.
25 Nisan 2011
Paraf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.