17 Nisan 2011 Pazar
Müslüm Gürses
Müslüm baba dedim.
Efendim dedi.
Hangimiz sevmedik çılgınlar gibi dedim.
Sen de bizdensin arkadaş dedi.
Çok masumdu baba dedim.
Aldanma çocuksu masum yüzüne dedi.
Öpmek istedim baba dedim.
Her şey gönlünce olsun evlat dedi.
Bu ayrılık neden oldu dedim.
Kaderde varmış ayrılmak dedi.
Ölüyorum baba dedim.
Tanrı istemezse insan ölmezmiş dedi.
Usandım gecelerden baba dedim.
Dinle evlat dedi.
Adını ben koyamıyorum dedim.
Gönül nikâhı kıydınız mı dedi.
Engel çıktı aramıza dedim.
Evvele Huda dedi.
Gözleri fettan güzel baba, bakmaya doyamıyorum dedim.
Bir kadeh daha ver dedi.
İçmesem olmuyor baba dedim.
Haberimiz yok dedi.
Kadehler ağlasın benim yerime dedim.
İçme bu kadar arkadaş dedi.
Karakaş gözlerinde elmas, şimdi başkasına bakar nasıl içmeyeyim baba dedim.
İtirazım var evlat dedi.
Silinmeyen hatıralar canımı acıtıyor baba dedim.
Vefasız alem dedi.
Zalim aldı götürdü dedim.
Yaşamanın kuralı var bilmiyor musun evlat dedi.
Yanmış bir yürek var bende baba dedim.
Yoğurt koydum dolaba dedi.
Bir çare göster baba dedim.
Bir haber versin dedi.
Ben insan değil miyim baba dedim.
Dünya ne hale gelmiş evlat dedi.
Şu dağlarda kar olsaydım dedim.
Unutursun biliyorum dedi.
Ölürüm o zaman dedim.
Hayat bir köşe kapmaca dedi.
Baba, kız beni terk etti dedim.
O kızın aklı yok dedi.
Ağladık bir daha babaya hayran oldum...
Bu blog Delikanlı’ya ithaftır.
Skynur
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İnsanların bütün mutsuzluğu basit bir dil benimsememekten kaynaklanıyor.
YanıtlaSilCamus: Başkaldıran İnsan Pierre-Louis Rey