Gittin… Yollarını bilmediğim şehirlere gittin. Yanına birkaç eşyanı aldın. Bir pantolon birkaç kazak. Her şeyi taşıyabildin de bir beni mi taşıyamadın yüreğinde? Bir beni mi alamadın giderken yanına? Ne bir pantolon olabilmişim gözünde ne bir kazak.
Duydum resimlerimizi de almamışsın yanına, onların günahı neydi ki? Bari onlara sadık kalsaydın, kalsaydın da hiç olmasa bir kere bakıp sevmiştim deseydin. Gerçi sevseydin resimlere değil, gözlerime bakarak derdin. Geçmiş zaman değil, şimdiki zaman eki kullanırdın. Seviyorum derdin.
Git bakalım. Gidebildiğin yere kadar git. Kaç bakalım. Kaçabildiğin yere kadar kaç. Ben de bundan sonra yüreğime zincir vuracağım, tırnaklarımla kazıyıp sileceğim ismini kalbimden ama o yine sen diyecek. Sen giderken gözlerim kan yüreğim sen ağlayacak.
Sessiz Sakin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.