Çocuk Terbiyesi - Çocuğun Dilinden

Resimlerin kaynağı

Sevgili Anneciğim ve Babacığım.


Devamlı bir büyüme ve değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik gelişiyor bende. Ne olur, beni tanımaya ve anlamaya çalışın! Ben deneyerek öğrenirim. Oyunda, arkadaşlıkta ve çalışmalarımda bana biraz hürriyet tanıyın! Beni her yerde, her an koruyup kollamayın, uzaktan kontrol edin! Davranışlarımın sonuçlarını kendim de görürsem daha iyi öğrenirim.



Sakın ola ki, beni şımartmayın! Hep çocuk kalmak isterim sonra. Her istediğimi yapmayın! Bazen yalnızca neler koparabileceğimi görmek için isterim. Bana yerli yersiz, hele yerine getiremeyeceğiniz sözü hiç vermeyin! Sözünüzü tutamayınca sizlere güvenim azalıyor.



Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin! Fikrinizi değiştirip durmayın! Bir karar verin ve ona sadık kalın! Yoldan saptığımı görünce beni uyarın! Koyduğunuz kural ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem. Ancak, hiç kısıtlanmayınca da, başıboş kalıp ne yapacağımı şaşırıyorum. Kararsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor, hem de bundan faydalanmadan edemiyorum. Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi sakın unutmayın! Birbirinizle münâkaşa ve geçimsizlikler beni çok yaralar ve devamlı tedirgin eder.

Çok konuşup, çok bağırmayın! O zaman benim de içimden bağırmak geliyor. Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır. “Ben senin yaşında iken...” diye başlayan sözleri kulak ardına atarım. Küçük kusurlarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın! Bana biraz da yanılma payı bırakın! Beni, korkutup, sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın! Ceza vermeden önce de, beni bir defa dinleyin! Öğrenmeye en yakın olduğum anlar, soru sorduğum zamanlardır. Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun! Beni yapamayacağım işlere zorlamayın! Bana güvendiğinizi belli edin, destekleyin, teşvik edin! Beni başka çocuklarla karşılaştırıp ölçmeyin! Yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin! Beni köşeye sıkıştırmaya çalışmayın; sonra yalana sığınmak zorunda kalırım. Benim için her şeyi siz yaparsanız, kendim için hiçbir şey yapmayı öğrenemem.

Kızgınlığınızı haklı görebilirim, ama ne olur beni aşağılamayın! Hele başkalarının yanında asla! Unutmayın ki, ben de sizi yabancıların önünde güç durumlara düşürebilecek çok şey biliyorum. Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın! Biliyorum; ara sıra sizi üzüyorum. Benden “Örnek çocuk” olmamı istemezseniz, ben de sizden kusursuz bir ana-baba olmanızı beklemem. Sevimli ve anlayışlı olmanız bana yeter de artar bile. Sevgilerimle...

Yavrunuz

09 Şubat 2011

Patozaf