Seni görme ihtimalim kalmamıştı
Uzaktan da olsa duyurmuyordun sesini
Sadece satırlara ekliyordum hasreti
Acını yüreğimin derinliğine çektim.
Bir ses ver istedim...
İnan nefes aldığına şükrederdim.
Yüzünü görmeyi, hasreti, acıyı geçtim
Her ihtimalsizliğini kabul ettim
Sadece bir ses, bir ses ver istedim.
Ezgi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.