Öğrenci Evi Böyle Olur

Öğrencilik günlerime gittim. Zaman nasıl da su misali akıp gidiyor. Öğrenciliğime dair tüm yaşadıklarım dün gibi geliyor ama bir bakıyorum da ne çok zaman geçmiş.
Arkadaşlarımın her biri bir yana savrulmuş. Hepsinin bir şekilde yuvaları olmuş. O günleri anıp, aramamak mümkün değil. Ne günler, geceler, acı, tatlı ne varsa paylaştık. Neyimiz varsa onu koyduk ortaya. "Benim" demedik hiç, "bizim" diye bildik.

Öğrenci iken yemek yapmak, ev temizlemek kimi zaman çok eğlenceli kimi zaman ise bezdirici olurdu. Öğrenci evlerini bilirsiniz. Her yerinde toz bulunur çünkü görev paylaşımında yemek yapmak, bulaşık yıkamak belliydi ama ev temizliği herkesin sorumluluğuna bırakılırdı. Bu yüzden de kimse bu işe elini sürmezdi.

Eve misafir geleceği önceden haber alınmışsa o zaman bir telaş başlardı. Her birimiz bir yana koşar evi adam etmeye çabalardık. Bazen habersiz misafir baskınına da uğrardık. Gelen misafirimiz nedense ilk tozları görür ve nasıl yaşıyorsunuz bu evde derdi. Olsun biz tozlarımız ile çok mutluyduk. Zaman zaman evimize gelen misafire toz aldırdığımız hatta yemek yaptırdığımızda olmuştu ama bunu gönüllülük esasına dayanarak yaptırırdık. Hiç zorlama olmazdı. Belki de bize acıdıklarından yaparlardı.

Evden birinin bir yakını geleceğinde ise evde tam şenlik havası olurdu. Güle oynaya her yeri pırıl pırıl yapardık. Bu olaydan dolayı da evimize pek yakınlarımız gelsin istemezdik. Çünkü o kadar zaman uğraşarak yaptığımız tozlardan eser kalmazdı.

Ders çalışırken çok saygılıydık yani çoğu zaman saygılıydık. Sınava girecek arkadaşın moralini yükseltmek için o gece evde parti düzenlerdik. Sabahlara kadar ders çalışırdık. Nedense sabah uyanamayıp kaç kez sınava geç kalma riski yaşadığımız olurdu. Olsun, değerdi.

Öğrenci evleri ile ilgili resimler gördüm ve çok üzüldüm biz niye hiç resim çekmemişiz diye. Ne güzel anılarımız ve eserlerimiz vardı. Pet şişelerden cam örmüştük. Diğer yaptıklarımızdan ise söz etmeyeceğim, korkmayın.

Özlüyorum öğrencilik günlerimi ve o günleri paylaştığım arkadaşlarımı hem de çok özlüyorum. Zamanı geri çevirmek ve tekrar yaşamak mümkün olsaydı. Yeniden öğrenci olmayı çok isterdim.

Melike Ayan