Masallarda anlatılan, romanlarda yaşatılan
Dillerde dolaşılandan ibaret sanırdım aşkı
Ne cefasını çektim, ne sefasını sürdüm.
Demir bir kafes örmüştüm yüreğime
Bilmiyordum anahtarı hangi okyanusun dibinde
Sakin sakin akıyorken yüreğimdeki sevgi suları
Birden bir fırtına koptu.
Her şeyi kökünden çıkarmak istercesine
Savurdu beni de aşk diyarına
Bir çift yeşil göz, bahşedilen tek hazinemdi.
Daldım o dipsiz okyanusa
Çıkarttım yüreğimin kilidini
Düşürdün gönlüme aşkın ateşini.
Ezgi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.