Şiirimde söz bitti yazılan gönül hicranı
cana anlatamadık candaki bicanı
şimdiden başlar mahşerin vuslat heyecanı
ardından hayalin sır kaldı kızım
İsmini dilek eylemiştim dilime sonsuz
aleme bir renk idin artık o da tonsuz
masal gibi bir vardın ve gittin ansız
bu hikayenin sonu küsur kaldı kızım
Faniyata karşı baki yine galibtir
neylersin gülüm ol sahibtir
lokmanda bu derde dermansız tabibtir
ölüme çaresizlik aleme kusur kaldı kızım
Ahiretimde tutunacak tek dalımsın
gahı derdim gahı mutum her halimsin
dünyalık zevkden payıma düşen balımsın
ardından tüm tatlar zehir oldu kızım
Hakkın esbabına eyledik inkiyad
lakin bu yük ağırlığınca yad
Azrail elimizden seni eyledi azad
gidişinle alem fakir kaldı kızım
Abbet’in yerine Ahmed(a.s)dir oyun arkadaşın
kalmışsa baban Mustafa; Hz.Mustafa’dır dertdaşın
yorulmuşsa annen meleklerdir yoldaşın
hemhal olan halimize zaman tehir verdi kızım
Teslimiyetine boyun eğdik amma gönülsüz
gül bülbülsüz kaldı bülbül dersen gülsüz
bir yangın ki yürekte dumansız külsüz
od düşen yüreğimizde yalnız kahır kaldı kızım
Uşşak makamında biz minik cismine hayran
Sen yumuk gözlerinle mekânı cennetine seyran
heyhat! Beyaz mintanlarıyla arşa çıkan devran
yalnız bu âlemden kefenin mehir kaldı kızım
Neylersin gülüm biz maktul sen mecburdun
her şeyi terk edip hakkın divanına durdun
kurdun zamanı vuslat özlemi ile kurdun
akrebin kıskacında bize düşen sabır oldu kızım
abbet: kızımın en sevdiği oyuncak bebeği ahmedin onun dilinden söylenişi…
Külliyat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.