İnsanlık komşuluktur. İnsanın halini hatırını soran her zaman yanında bulunacak olan komşulardır. Ev alma, komşu al sözünün altında yatan mantık da budur. Ev bulur da iyi ve hayırlı komşu bulmak evden daha önemlidir. Hayırlı komşu bulmak kadar, hayırlı komşu olmak da çok önemlidir.
Zamanın insanları bireysel yaşamaya zorladığı böyle bir dönemde artık komşuluklar da eski bir anı niteliğini kazanmaya yüz tuttu. Oysa ne güzeldir komşuluk, çocukken bile en sevdiğimiz değil miydi? Birisi anne, birisi baba, diğeri çocuk rolünü alır ve komşumuz Hayriye teyzeye misafirliğe giderdik. Fahriye Abla bizim komşumuz değildi ya da biz o zamanlar daha çok küçüktük. Şimdi büyüdük, oyunlarımızdaki komşuların kaybolduğunu gördük. Üzüldük.
Komşu komşunun külüne muhtaçtır diyen atalarımıza inat mı yaşar olduk. Gün gelecek ve batının bize empoze ettiği bireysel yaşamlardan dolayı üzüntü duyacağız ama bu üzüntümüzü paylaşacak bir tek komşumuz bile olmayacak. Ne yazık.
Denizmavisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.