Hükümran Senfoni – 8 ” Şizofrenik Zamanlar “

“ Geçmiş zaman olur ki "

Geçmeden oldu


Aşkın "den" hali sardı çevremi

Yazım önerileri sunmayın boşuna

İmla kılavuzumda hep onun adı geçer

Kaç cilt olursa olsun sözlüğüm " Ç " harfiyle başlayıp yine " Ç " harfiyle biter.

Görüyorsun bir satır arası da sana bıraktım

Bıraktım üstümde ne varsa fazlalığa dair

Cebimde silinmeye yüz tutmuş yarım kalan yazılar

Bıraktım silgiyi karalamak varken

Karaladım içime düşen aşkları

Kaldırdım cinni tepelerin üstüne

Sadece sen kaldın beyaza

Üstsüz kalan bedenimi kara yağmurlar ağırladı da

Ağırlamadım evime gelen bengisu meleğini

Melekler secdedeyken ihanet ettim gözlerime

Gözlerim şeytanı tanıyacak kadar bilge değildi

Tanımak isteseydim

İstemeyi bilseydim

Bilmeyi kim öğretecekti o zaman.

Sıyrıldım beşeriyetten

Rüku ederek sıyrıldım

Kıyam ettim ellerime

Yüreğimi kıyama durdurdum

Durdurdum ayaklarımı varmışken kıyıya

Kıyılarda sabahsız insanlar gördüm

Görülmekten korktum, kokuşmuş bedenlerin bulunduğu kumsalın ortasında

Korkunun korkup kaçtığı yerde buldum kendimi

Bir daha doğabilseydim ah

Bir daha doğabilseydim

Kendimi avucunda taş atarken vurulan bir çocuk gibi tanımak isterdim.

Büyüdüm suç oldum

Silah oldum

Büyüdüm ölüm hep yanımda yürüdü

Yürüdüm elinde silah taşıyanların üstüne

Dinlemediler

Nefret konakları kurdular göğüs kafeslerinde

Öfke olsaydı dinerdi

Onlar zevkle denedi işkence aletlerini çocukların üzerinde

Kinle yoğrulmuş şehirler kurmak istediler

İstediler ki kandan denizler kuralım

Bu nasıl bir imtihandır

Yürümedik yol, dönülmedik pişmanlık kalmadı

Kalmadı güneşli günlerden yanık izleri

İzlerimi yokuşa sürüyorum tanınmaması için

Tutunduğum dallarda gözyaşı ülkelerini tanıyorum

Yokuşlarımın yama tutmadığını itiraf ediyorum

Edinilmiş duygular yüklüyorum hislerime

Ben hangi komploya kurban gittiğimi bilmiyorum

Teoriler kuruyor yenidünya düzeninin yöneticileri

Biz şimdi hangi kaosun içinde yer alacağız biliyor musun?

Pas Bob