Bir umut vardı içimde o umudu da kaybettim
Hayat çok zordu o zorluğa da sabrettim.
kırıldım parçalandım
Kimseye ah etmedim
Ölmek, yok olmak kolaydı
Zoru seçtim
Yaşama, senin için devam ettim
Kader güldü yüzüme seni verdi
Sonra hasretini
Dayanabilirsen dayan dedi bu acıya
Sabır denen sanatı öğrenebilecek miyim
Yoksa bitecek miyim hasretinle
Ağlamak çarem değil bilirim
yağmur olup akıyor gözyaşlarım
Duasın dilimde varlığına şükrederim
Boynum bükük sensiz
Çölün ortasında kalmışçasına
Susuzum sensiz
Kendimden çoktan vazgeçtim
Yaşamı senin için seçtim
Yeter ki ellerimi yüzüne süreyim
Kokunu içime çekeyim
Doya doya öpeyim
Bebeğim her şeyim
Ezgi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.