Gül yerine kül dağıtıyorsun senden dağılmış
Aşk hecesine susan, susadığını bilmeyen
Sular çekilmiş sal yüzdürüyorsun sense boğulmuş
Yakınımızı uzak eyleyen uzağı sonsuz kılan
Biz bağına çit çeken ol bağ içinde ben kalan
Meşke varmayan narda yanmayan arafı bulan
Sırat kopmuş el veriyorsun; sen ki sende çoğulmuş
Külliyat kıldın amma açıp bende beni okumadın
İlle de sen şifremi kırıp gönül gözümden bakamadın
Köz sendin ateş sendin pişmedin ol canımı yakamadın
Yalnızım dal uzatıyorsun, oysa zakkum narda çöğürmüş
Ezeli yokum hep yokluğum, var değerinin puluyum
Hadim-i aşıkım, maşukların ayaklarını sildiği çuluyum
Ki Ben aşkın üçten dokuza talakla boşadığı duluyum
Kıtmir ettin gel demiyorsun, şefkat yüreğinden sağılmış...
Külliyat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.