Ümit

Ümit etmek ne güzel şey. Büyürken oyuncaklarımızın çoğalmasını ümit ederiz. Ailemizin bizi çok sevmesini ve hep yanımızda olmalarını ümit ederiz.
Okula başlamayı ümit ederiz, bu bize yetmez sınıfta birinci olmayı hatta okulun en sevileni olmayı ümit ederiz.

İstediğimiz üniversiteyi kazanmayı ve iyi bir iş sahibi olmayı ümit ederiz. Bize bizi yansıtan ruh eşimizi bulup hayırlı bir yuva kurmayı hayal ederiz, dünyanın en güzel ve en akıllı çocuklarına sahip olmayı ümit ederiz.

İş için başvuru yaparken torpillilerin bizim hakkımızı yememesini ümit ederiz. Eşimiz tarafından aldatılmamayı ümit etmeye başlarız. Yüzümüzdeki kırışıklıkların fazla belli olmaması için kullandığımız kremlerin faydalarını göstermesini ümit ederiz. Aldığımız maaş ile çocuklarımızı rahatça okutmayı hayal ederiz. Emekli olup huzur içinde yaşamayı ve torunlarımız ile oynamayı ümit ederiz. Gelin ve damatlarımızla iyi geçinmeyi ümit ederiz.

Bizden sonrakilere güzel şeyler bırakmış olmayı ümit ederiz belki de tüm yaşamımızı buna endekslemişizdir. Biz yokken de çocuklarımızın birbirleri ile iyi geçinmelerini ve birbirlerine destek olmalarını ümit ederiz hatta belki de onlarla geçirdiğimiz zaman zarfı içinde hep bu duyguyu aşılamaya çalışırız çünkü aile olmanın asıl amacı budur deriz.

Ümit etmeyi öğretiriz çünkü ümit etmenin yaşam kaynağımız olduğunu biliriz ve onlara da yaşam kaynağından kana kana nasıl içileceğini öğretmeyi boynumuzun borcu biliriz. Şimdi bir kez daha ümit ediyorum yazdıklarımı okuyunca kendi yaşam filminizi izleyip ümidin sizin için değerini bir kez daha hatırlarsınız.


Paraf