Bir kez kırılmaya gör sevdiğine
Dona kalır damarlarında kanın
Alır vurursun kara kilitleri kalbine
Bin martı çığlığı olur akışı zamanın.
Ummadığından alırsın yarayı
Kanın aksa da akmasa da umurunda olmaz artık dünya
İnanmak istemezsin o sözleri söylediğine
Ama ne fayda kalem kırılmıştır bir defa
Kırılır en güzel çağında tutkular,
Teselli etmez eline aldığın dolu kadehler,
Gözlerin pişmanlığa boşanır bir hoş olursun,
Bir yürek kalır sende senin olmayan...
Zamansız mekânsız kalır düşler ve gülüşler
Düzen tutmaz, umurumda olmaz yarınlar
Geceden sağar hüznünü, sabahı zor eder
Gözleri dargındır uykuya, haramı haram eder.
Bir sözünle dağları delerim sandım
Bir gülüşüne dünyaları satardım.
Ben de şaştım nasıl yorulmadı bu gönül,
Sen gerçekte var mısın, yoksa seni ben mi yarattım?
Sensiz kalmanın sensizliğini bilseydin eğer
Sen de bana hak verirdin
Daha sabah olmadı mı diye
Kalkıp baktırmazdın pencerelerden
Dertlerle baş başa bırakıp gitmezdin uzaklara
Dönmeni bekliyorum
Yüreğimdeki sonsuz hasretimle...
Umudum yok bel bağlayamam gelecek günlere,
Yüreğimdeki isyan sana değil sensizliğe.
Yüreğimi yüreğinde hissetmeni isterdim
Nefes alamıyorum; Yokluğun boğazımda bir kelepçe...
Ezgi & Korsan & Paraf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.