Söz uçar, yazdıkların kalır beyaz sayfalarımda
Sayfa sayfa okurum andıkça,
Yokluğunda sığınırım dizelere
Bazen yorgan yaparım üşüyen yüreğime,
Bazen de yastığım olur tümceler düşten yorulan başıma.
Bazen yağmur gibi yağarsın üzerime, ıslatırsın saçlarımı
Bazen kalemim olur tutarsın elimden…
Özlemek için sebep de aramam
Hem en mutlu anlarımda hem de en hüzünlü yanlarımda sen varsın.
Seni düşünmek yaktığın mangalın başında,
Seni düşünmek şehirlerarası yalnız yolculuklarımda,
Seni düşünmek elime her gazete aldığımda,
Seni düşünmek gözlerim denize daldığında,
Özlem ateşine od olmakmış.
Olsun varsın ne çıkar, ben de bu nar ile yanayım
Seni düşünmek bile en alasındanmış.
Bana yazdığın küçük notları sakladım
Neden anılara bu kadar düşkünüm ben de çözebilmiş değilim.
Anlardan uzak, geçmişe takılıp kalmışım
Dünleri yaşıyorum bugün mekânında
Mekânlar dar geliyor baba anla.
Paraf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.