Yine bayram, her bayramda olduğu gibi kurban verdik. Trafik canavarı fazla mesai yaptı. Bu bayram da bilânço 107 ölü, 648 yaralı olarak kapandı. Yine ocaklar söndü. Yine yollar kan gölüydü. Yollarımız süper değil, şoförlerimiz de süpermen değil. Trafik kurallarına uyamama gibi bir sıkıntıya sahibiz. Sonuç ise hep aynı tablo oluyor.
Trafik kurallarına uymamız için cezaların yeterince caydırıcı olmadığını düşünüyoruz. Oysa sevdiğini kaybetmekten daha büyük ceza var mı ki? İnsanın sevdiklerinin hayatını hiçe sayması nasıl bir duygu ve tutum? Bir anlık dalgınlık ya da aksilikle kaç can birden toprak oluyor, nefessiz kalıyor. Ölenlerin ardından kalanlar ise perişan. Yaşarken sonrasını düşünmüyor ve hız yapmayı, hatalı sollamayı marifet sayıyor.
Her yola çıkan gideceğe yere ulaşmak ister, kimse o yolda can vereceğini düşünemez. Ölüm bizden uzakmış sanarak yaşarız oysa kazaların şakası yoktur. Trafik kazalarının çoğu da kullanıcı hatalarından kaynaklanır. Yola çıkmadan önce iyi dinlenmiş olmamız gerekirken, direksiyon başında uykumuz geldiğinde bile sağa çekmek yerine gaza basarız ki bir an önce ulaşıp yatakta uyuyalım diye. O yatağa hiç kavuşamadan kefene sarılmak ise düşüncemizden çok uzaklarda düş gibidir.
İnsan faktörüne bağlı trafik kazalarının nedenlerine baktığımızda; Acemilik, dikkatsizlik, uzun süre uykusuzluk, hatalı sollama, aşırı hız, fazla yük taşımak, alkollü araç kullanmak, bazı ilaçları kullandıktan sonra araç kullanmak, trafik kurallarını dikkate almamak, rutin araç bakımlarını yaptırmamak olduğunu görüyoruz.
Bu nedenlerin sorumlusunu cezalandırmak isteği duyuyoruz. Kendimiz ise bunlara dikkat etmeden aracı kullanmaya çalışıyorsak sadece kendimize değil, sevdiklerimize de kıyıyoruz.
Amadeus
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.