Küfürbaz

Öyle ilginç bir toplumuz ki hem sevindiğimiz zaman, hem üzüldüğümüz zaman küfür ediyoruz. Çok sevdiğimize bile sevdiğimiz için küfür ediyoruz. Sanki küfür etmek için bahane arıyoruz. Öyle bir duruma gelmişiz ki etrafımızda küfür eden varsa onu garipsemiyoruz. Bu kadar mı yozlaşmaya başladık?



Alışveriş merkezinde gezerken yanımda annem ve kız kardeşim var. Önümüzdeki gençler ağza alınmayacak sözler sarf ediyor. Müdahale bile etmeye çekindim. Bu küfürleri bu şekilde pervazsızca edebilenler, kim bilir ben bir şey diyerek onları uyarmaya kalksam bana ne laflar sayarlar diye susmak zorunda kaldım. Benimle birlikte o çirkin küfürleri duyan annem ve kardeşimden utandım.

Evli çiftlerde de bu küfür olayını çok görüyorum. Bu nasıl bir zihniyettir. Hayat arkadaşına olmayacak küfürleri ederek o insanla nasıl yaşanır ya da o insanın size saygı duymasını nasıl beklersiniz? Küfür iğrenç ve bir o kadar da insanın kalitesini belli eden bir unsurdur. Etrafımda küfür eden, bunu yok sayan ya da duymazlıktan gelen insanlar olmasından rahatsızlık duyuyorum. Küfür etmek kimseyi iyi yapmaz. Benim gözümde küfür edenler aciz ve acınacak, çözümsüz insanlardır.

Zencefil