21 Aralık 2009 Pazartesi

Hikâyesi Olmayan Türkü Olmaz


Anadolu insanı, kendini, yaşadıklarını türküler ile dile getirmiş, dilden dile ezerek sesini duyurmuştur. Her türkünün mutlaka bir hikâyesi vardır. Zaten bir olay karşısından hissedilen güçlü duyguların müzik eşliğinde hayat bulmasıdır. Türküler, acıdır, aşktır, sevgiliye namedir, uzaktakine hasrettir, yitirdiğine ağıttır. Türkülerimiz candır.



Her insanı derinden etkileyen mutlaka içinde kendini bulduğu bir türkümüz mevcuttur. Dinlediğinde bulunduğu mekândan çok uzaklara gitmesine sebep olur. Benim kendimden bir parça bulduğum "Huma Kuşu" her dinlediğimde gözlerimin dolmasına neden olan bir türküdür.

Erzurum yöresine ait olan bu türkünün hikâyesi de beni çok derinden etkiler. Aslında bu türkü uzun havadır, çok dokunaklı işlenmiştir. Türkünün oluşma tarihi seferberlik ilanına denk gelmektedir. İki genç birbirini çok sever. Aileleri evlenmelerine izin verir ve evlenirler ancak askere alınan yavuklusunu her gün gözyaşı dökerek beklemektedir. Gelin günden güne erimeye başlar. Yavuklusunun hasreti onu perişan eder bu durumdan dolayı da gelini Huma Kuşuna benzetirler. Huma kuşu, cennet kuşudur. Çok yükseklerde uçar ve bu uçuşu günlerce sürer adeta bir haberci kuşu gibidir. Huma kuşu yuvasından havalanan ve çok yükseklerde günlerce uçan bir kuştur. Yavuklusundan yıllarca haber gelmemesi ile hayatı zindana dönen gelinin kayınbabası onun bu haline bir ağır yakar.


Huma Kuşu Yükseklerden Seslenir

Yar Koynunda Bir Çift Suna Beslenir

Sen Ağlama Kirpiklerin Islanır

Ben Ağlim ki Belki Gönül Uslanır


Sen Bağ Olki Ben Bahçende Gül Olim

Layık mıdır Yanim Yanim Kül Olim

Sen Bey Olki Ben Kapında Kul Olim

Koy Desinler Buda Bunun Kuludur.


Bu ağıt dilden dile, gönülden gönüle taşınır durur. Dinlerken bilirim ki birileri sevdiğinin ardından acı çekmiş bunu da gören bir yakını onun acısını kendi içinde hissedip dile gelmiş.

Kaç Huma kuşu var çevremde tam sayısını bilmiyorum ama hepsine sabır diliyorum. Türküler ile dert ortağı olduğumuz duygularımız bize değer katıyor. Acılarımız name şeklinde efkâr dağıtıyor.


Zencefil

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.