Hayat Felsefesi

Kimler geldi bu dünyaya ve kimler göçtü gitti. Bizler de bir gün gelecek ve dünyadaki süremizi yani vademizi doldurup gideceğiz. Ne savaşlar gördü dünya, ne kıyımlara kanlı sahneler oluşturdu. Kaç ciğer yandı, kimler sevdiklerini toprağa vermedi ki?



Soğuk savaşlar ve yakın sıcak çatışmalar derken yok olup gitti onca sevilen can. Dönüp de ardımıza baktığımızda evet, bu yaşananların hepsine değerdi diyebilen olacağını hiç sanmıyorum. Çünkü dünya kimseye kalmıyor. Misafiriz hepimiz ama sanki ev sahibi gibi yaşıyoruz. Düşünmeden kırıyor, bir kalemde siliyoruz.

Tapınak Yazıtı benim yaşam felsefemdir. Benim gibi düşünmeyen ve yaşamayan birçok insanın darbelerine maruz da kalsam ben yine benim ama onlar yoklar.

Gürültü patırtının ortasında sükûnetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin karşılık unutmak olsun. Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim olma.

İçten ol; telaşsız, kısa ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları; çünkü dünyada herkesin bir öyküsü vardır.

Yalnız planlarının değil, başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. İşinle, ne kadar küçük olursa olsun ilgilen; hayattaki dayanağın odur. Seveceğin bir iş seçersen yaşamında bir an bile çalışmış olmazsın. İşini öyle sev ki, başarılarının bedelini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de yepyeni bir hayat başlatmış olacaksın.

Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Çevrene önerilerde bulun ama hükmetme. İnsanları yargılarsan onları sevmeye zaman kalmaz. Ve unutma ki insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri, sonsuz uzunlukta bir kumsaldaki tek bir kum taneciğinden daha fazla değildir.

1e1