Halil İbrahim Sofrası

Dostların çilingir sofrasına geldim
Bir selam verip gönülden
Bin selam almaya geldim
Bir yedim, dokuz bıraktım
Diğer dostlar da buyursun alsın dedim.

Dost yüreğine dokundun
Sol yanını sundun
Benden de selam olsun sana
Yüreğimin en güzel yerine
Taht kurdun.

Yalnız bir gül idim
Dostlar dergâhına girdim gülistan oldum
Selam aldıkça açıldı goncalarımız
Etraf'a yayıldı yürek güllerimiz

Benim derdim beni aşmış
El dilinden yüreğime yara sarmış
Dünyayı dar eylemiş boynumu bükülmüş
Bir dost etrafı güneş gibi doğmuş
Isıtmış yüreğimi dertlerime derman olmuş

Etrafta kurulmuş erenlerin sofrası
Kabul olsun can dostların duası
Yüreklerde coşsun sevgileriniz
Hiç eksik olmasın hülyalarınız.

Aynı acıya ağlar, aynı sevince güleriz
Geceyi bile gün eder söyleşir, dertleşiriz
Açıktır gönül kapılarımız girmeyi dileyene
Yüreğini eline alıp gelene...

İnsanı kâmil olmaya
Etraf'a can olmaya
Can olana can vermeye
Can dostların sohbetine yar olmaya geldim.

Etrafa gül kokusu saçılmış
Gönlümüze neşe katılmış
Sığmaz bu gece gönlüm bir yere
Sular seller gibi coşarız
Dost yüreği bu benzemez hiçbir şeye

Ezgi & Korsan & Paraf