sessizliğin başladığı yerde başladı ayrılık
ölümün geldiği an gibi...
azraildi kılıcını çeken
ve yüreğimi biçip alan.
geceler kor gibi
bir yangının tam göbeğindeyim
alevler sarmış her yanımı
kırık cam parçaları içinde
kızgın bir güneş altındayım
bir çölü düşünüyorum...
bir kartalın açlığındayım
bir buğday tarlasının kuraklığında
ve ben kaybettiğimi arıyorum
her yer karanlık
ay ışığı ise firarda...
sonra düşlerime gidiyorum, düşlerim çoğalıyor
bir orman oluyor çoğu zaman
uzun zamandır duymadığım düşsel ezgileri dinliyorum
düş(sel) ezgiler ne kadar karmaşık yoruluyorum.
savaşı anlatıyorlar çünkü -ölümü-
ölümse kırık bir cam parçasıdır artık yüreğime saplanmış
ah saat ayrılığı vuruyor...
Arjin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.