Jiddu Krishnamurti

12 Mayıs 1895′te Hindistan’ın Madanapalle bölgesinde doğmuş. Yüz ifadesinde doğuştan bir samimiyet doğuştan bir sevgi doğuştan bir olgunluk hemen göze çarpar.
Bir takım insanlarca "kurtarıcı " olarak lanse edilmiş ve bu yönde kendisine bazı imkânlar tanınmışsa da kendisi bunları reddetmiş ve insanı kurtarabilecek birisi varsa o da yalnızca kendisidir diyerek bu imkânlardan feragat etmiş.

Yine de etrafına toplanan kalabalıklara birbirinden değerli ve aydınlatıcı konuşmalar yapmayı ihmal etmemiş. Bütün telkinleri insanı iç âleme döndürmeye ve bu yolla insan bilincinde dönüşümü gerçekleştirmeye yöneliktir. Sevgi aşk ölüm gibi kavramları başka açılardan başka boyutlardan başka ufuklardan bakarak açıklamış.



Bu adamın binlerce batılı insanı kendisine çekmesindeki tek sır; onlara iç âleme dönüşün zannedildiğinden çok daha kolay olduğunu anlatmasıdır. Bu şekilde çok geniş bir tabana hitap edebilmiş. Onu dinleyip büyülenmemek imkânsız gibi. Yine de onun yanından ayrılıp gündelik monoton yaşama dönüldüğünde yine en başa dönmek olası. Gündelik yaşam çok fazla sıkıcı geldiğinde rahat bir nefes almak için Krişnamurti çok ideal bir öğretmen.



Çok umut verici, aşırı derecede pozitif sinyaller yayan güçlü bir hatip. Elbette ki bu gücünü iç âlemle tanışmış olmasından alıyor. Batı bilimle-kafayla maddi âlemle çok uğraştı ve manevi yanını aç bıraktı. Bu manevi açlığı doyurmak için yeni keşifler arayışlar içinde. Doğu ise maneviyatını doyurup maddiyatını aç bıraktı. Şimdi bilimle kafayla maddi âlemle ilgileniyor. Batı, doğu olmaya çalışıyor. Doğu da Batı olmaya...



Fakat bu hengâmede yine olumlu şeyler olmayacak. Çünkü hep bir taraf doyurulmaya, diğer taraf aç bırakılmaya devam ediliyor. Hem maddiyat hem de maneviyat âlemi doyurulursa insan eksikliğini tamamlayabilir. Bu eksiklerini tamamlayan bir insan, dönüşüme hazır demektir.

Pozitif Adam