Çocuk Eğitimi - 2

Bir aile çocuk yetiştirirken çocuğunu önemsemez, sadece aldığı bilgiyi öğrenip öğrenmediğini önemser ise bir dengesizlik oluşur. Bilgi odaklı çocuk yetiştiren toplumda çocuk, bilen ama bildiklerini davranışlarıyla yansıtamayan bir yapıya bürünür. Bilgisi ve davranışları birbiriyle tutarsız insanlar çoğunlukta olur. Bu olay da gelecek için sağlıksız bir toplum oluşmasına neden olur. Sonuçta yarınlarımızın akıbeti önceki yıllarda neler yaptığımıza bağlıdır.


İnsan eyleminin kökünde, temelinde inançlar ve duygular vardır, bilgi değil. Bilgi bize duygularımızı yönetmeyi öğretemez sadece bir bilgiye nasıl ulaşacağımızı ve yaşamımızda karşımıza çıkacak olan imkânsızlıkları aşmaya yardımcı olur.

Bir çocuk düşünün sigara içen bir babası var. Ona biyoloji dersinde sigaranın zararları ile ilgili her şey öğretilebilir. Çocuk da bunları öğrenebilir ama sağlıkla ilgili bir çevrede yaşamıyorsa, örnek alınacak insanlar sigara içiyor, ağır yağlı yiyecekler yiyorsa, bu çocuk kendi davranışında büyük olasılıkla bildiklerini değil, gördüklerini sergileyecektir.

Yani sadece bilgi yüklemeli bir toplum değil, davranışları ile bilgiyi bir arada kullanan bir toplum haline gelmek gerekli diye düşünüyorum. Duyguları gelişmemiş değerlere önem vermeyen sadece bilgi varsa, bence çok şey bilir ama var oluşunun farkında bile değildir.

Bir makama gelen insanlarda da bu daha çok gözlemlenebilir. Kendini bilgili zannedip insanlara değer vermeyenleri görmüşsünüzdür. Önce insana değer verilmeli. Makam ve mevkiler saygı için belirleyici olmamalı bunu da ancak bilgisini davranışı ile bütünleştirebilenler başaracaktır. Bu konuyu Mahzuni ŞERİF şiirinde ne de güzel ifade etmiş.

Kuru soğan yağsız aşım

Yırtık bağrım açık başım

Bir şey değil vatandaşım

Allah için bir merhem çal

Öldürür beni bu vebal

Param yok ceketimi al.

Amman doktor bak bebeğe

Mahzunu Şerif çobandır

Meskenim dumanlı dağlar

Bebektir ama insandır

Amman doktor bak bebeğe

Kumru